آموزش چيست

آموزش چيست:

مهمترين ركن توسعه در ابعاد فردي، سازمانى و اجتماعي، آموزش است; كه سازندگى و بهبود و تعالى انسان را به همراه دارد. اداره ى امور سازماني، يكى از پيچيده ترين وظايف در سازمان هاى نظامى آموزش است. نتيجه ى آموزش، ارتقاء سطح بينش بصيرت، معرفت و شناخت نيروى انسانى در سازمان، براى اجراى وظائف محوله و در نهايت نيل به هدف هاى سازمانى با كارايى و ثمر بخشى بالاتر خواهد بود. آموزش همواره وسيله اى مطمئن براى بهبود كيفيت عملكرد و حل مشكلات سازمان است و فقدان آن يكى از مسائل اساسى و حاد هر سازمانى است.

سيستم آموزشى هر سازمان بايد با حركت سريع علوم و فنون انفجار اطلاعاتى حاكم بر دنياى كنونى متناسب باشد و اطلاعات مورد نياز در حوزه ى تخصصى خود را در اختيار كاركنان خود قرار دهد تا براى انجام وظائف محوله ى خود همواره آمادگى لازم را داشته باشند; علاوه بر اين، آموزش يك وظيفه ى انسانى در سازمان ها و يك فرايند مداوم و هميشگى است. آموزش منبعى فياض، نورانى و الهى براى صيقل دادن روح انسان ها و به سازى و پالايش انسان در راستاى نيل به مدارج عاليه ى كمال و كسب مهارت ها و تخصص ها در اختيار بشر، بوده است.

براون واتيكنس([2]) (1991) در خصوص تعريف آموزش مي گويند: آموزش فراهم آوردن فرصت هايى است براى اينكه دانش آموز ياد بگيرد (ص2) معمولا انجام فعاليت هاى معلم را به قصد آسان كردن يادگيرى در يادگيرندگان به تنهايى يا به كمك مواد آموزشي، آموزش مي نامند سيف (1380) در خصوص آموزش مي گويد: آموزش فعاليتى است كه معلم براى آسان ساختن يادگيرى طرح ريزى مي كند. و بين او و يك يا چند يادگيرنده به صورت كنش متقابل جريان مي يابد; به زبان ديگر آموزش، هر گونه فعاليت يا تدبير از پيش طرح ريزى شده با هدف آسان كردن يادگيرى در ياد گيرندگان است. (ص 30)

فاليت هاى آموزشى مانند هر فعاليتى داراى مراحلى است گيج و برلانير([3]) (1992) در خصوص اين مراحل مي گويند. فعاليت هاى عمده ى معلم در الگوى عمومى آموزش در چهار مرحله دسته بندى مي شود:

1. فعاليت هاى پيش از علم آموزش

2. فعاليت هاى پيش از علم آموزش و ضمن آن

3. فعاليت هاى ضمن علم آموزش

4. فعاليت هاى ضمن علم آموزش و پس از آن

آموزش داراى اهداف خاصى است لفرانسو([4]) (1997) در اين خصوص مي گويد: هدف هاى آموزشي، بياناتى هستند درباره ى نوع عملكردى كه از دانش آموز پس از يادگيرى يك درس، يك واحد يادگيرى يا يك دوره ى يادگيرى انتظار مي رود (ص 46) اهداف آموزشى از هدف هاى دروس روزانه، هدف هاى واحد درسي، هدف هاى موضوعي، هدف هاى نظام مدارس محلي، هدف هاى منطقه اى و در نهايت اهداف ملى تشكيل گرديده است.

سيف (1380) در خصوص طبقه بندى هدف هاى آموزشى بلوم مي گويد: در طبقه بندى هدف هاى آموزشى بلوم اين هدف ها ابتدا به سه دسته ى كلى به نام هاى حوزه ى شناختي، حوزه ى عاطفى و حوزه ى روانى حركتى تقسيم شده اند و هر يك از اين حوزه ها شامل تعدادى طبقه است. حطيه ى اول، حيطه ى شناختى شامل طبقات، دانش، فهميدن، كار بستن، تحليل، تركيب و ارزشيابى است. حيطه ى دوم، حيطه ى عاطفي، شامل طبقات دريافت كردن پاسخ دادن، ارزش گذاري، سازمان دادن و شخصيت پذيرفتن به وسيله ى مجموعه اى از ارزش هاست و حيطه ى سوم، حيطه روانى حركتى شامل طبقات حركات كلى بدن، حركات هماهنگ ظريف، رفتارهاى ارتباطى غيركلامى و ارتباط كلامى است.