صدای او قابلیت گویندگی به جای شخصیت‌های نقش اول با صلابت و تأثیرگذار سینمایی را فراهم کرده بود.

جلیلوند در گویندگی‌هایش قابلیت تیپ‌سازی را داشت و می‌تواند صدا‌های مختلفی به وجود آورد. وی در میان دوبلور‌ها به مرد حنجره طلایی معروف شد. از وی در مقاله‌ای معتبر در سال ۱۳۵۷ به عنوان یک دوبلور نمونه جهانی نام برده شد.

او به جای بازیگران مشهور خارجی و داخلی بسیاری گویندگی کرده است. وی با تیپ‌سازی خلاقانه خود گوینده اصلی نقش‌های مارلون براندو (ستایش شده‌ترین بازیگر تاریخ سینما) بود.